maandag 24 maart 2014

Fling

Betekenis ' fling '

Je hebt gezocht op het woord: fling.

1fling (zelfstandig naamwoord)1worpgooi2uitspattingkortehevige affairehave one's fling uitspatten
(vandale.nl)
Als ik mijn huidige situatie moet analyseren, dan zit ik daar nu midden in....


Een "fling" haha, wie had dat ooit gedacht. Nou, ik niet dus. Ik had het allemaal zo goed uitgewerkt en nu heb ik geen flauw idee waar ik mee bezig ben. De weinige mensen die ervan af weten, die zeggen, geniet er gewoon van. Geniet ervan, ja dat doe ik zeker, maar de "Hopeless Romantic" in mij wil er niks van weten.

Ik weet het, ik weet het, ik moet niet zoveel denken, maar ey, that's me, ik ben nou eenmaal zo en dat zal waarschijnlijk never veranderen. Beetje bij beetje doe ik wel water bij de wijn, laat ik meer dingen los, maak me minder druk om dingen (met momenten, still learning), maar zodra ik alleen ben kan ik toch soms malen als de beste. En dat is wat ik nu doe. We praten nog steeds over alles, we lachen als een stelletje pubers, gaan uit eten, ik kreeg dit weekend een mega-grote-ultra-fucking grote bos bloemen, de sex is geweldig,  maar toch gaan alle alarmbellen rinkelen. 

 En als die rinkelen.........Brengt niks of niemand me van bepaalde gedachtes af en is het tikkende tijdbom die elk moment af kan gaan. 

Ik dacht dat ik verwarrend kon zijn, maar meneer ook. En daardoor wordt ik onzeker. Open en eerlijk ben ik wel, tot een bepaalde hoogte. Zodra ik over mezelf moet praten qua gevoelens, klap ik dicht als een oester. En als ik dat heb, weet ik genoeg,...Ik ben gek op die jongen, hoe harder ik het ook ontken,  tegen mezelf zeg dat dit gewoon een "rebound" is, hoe meer ik zou willen dat dat het geval is. Maar laten we eerlijk zijn, ik neem niet snel een blad voor mijn mond, dus als dat echt het geval zou zijn, had ik dat zelf toch ook wel geweten?? En hoe verliefd hij op me was en een toekomst met me zag en honderden keren vroeg, mag ik je vriendje zijn (waarop ik elke keer zei, nee, want ik wil je niet kwetsen tot ik weet wat dit is) hoe meer ik het gevoel heb dat de rollen nu zijn omgedraaid. 

Het ene moment zegt hij dat hij niet weet wat dit is, dat hij niet meer verliefd is, maar heel veel om me geeft en er altijd voor me zal zijn. Hij weet niet hoe we het moeten doen, ivm ons drukke werk, eigen leven, net alles beiden weer op de rails, allebei een kind die we op moeten voeden. Het andere moment heeft hij het over zijn lompe acties en dat ik die zal delen op verjaardagen van familie en hij daar nog jaren mee gepest word, of over vakantie, eten bij mijn ouders, dat ik dan denk, wat wil je nou?


Soms denk ik dat dit voor hem ook gewoon nieuw is, niet weet hoe ermee om te gaan, misschien ook mede door mijn opmerkingen in het begin dat ik hem niet kan geven wat hij van mij wilt, maar in de afgelopen weken zijn mijn gevoelens verandert en heb ik me opengesteld, waardoor ik nu het gevoel heb dat ik de kwetsbare ben nu. Why, oh freaking why heb ik er zo'n moeite mee om gewoon te zeggen;

"Luister, is dit gewoon lol en sex, of gaan we officieel richting een stelletje"

Als ik ook aan hem vraag, wat wil je nou van me,...dan krijg ik een "Ik weet het niet" en dan Bam! Klap ik dicht, blocked, afgesloten, punt, stilte......

In mijn hoofd heb ik al verschillende scenario's afgespeeld, de goede en slechte, ergens hoop ik dat het gewoon een Fling is, want eerlijk gezegd weet ik niet of ik wel klaar ben voor een relatie, ik zou ook niet weten hoe ik het zou moeten doen, maar het feit dat ik hem zoveel mogelijk wil zien, constant aan hem denk, app om de domste dingetjes (en hij doet precies hetzelfde haha) dus aan de andere kant hoop ik het weer niet.....

Want hoe ik mezelf ook instel op dat dit gewoon lol is, ik weet dat ik dat uiteindelijk zat zal worden en me teveel heb mee laten slepen door mijn gevoelens. Dat ben ik, die stomme Sucker for Love, Hopeless Romantic, alleen sex is niks voor mij op den duur, ook al geniet ik er nu volop van, ergens gaat het toch uiteindelijk een cheap gevoel geven toch?  I know, ik wil en kan hier geen advies over krijgen, want dit is iets wat ik voor mezelf uit moet zoeken, de knoop doorhakken en een gesprek aan gaan. 
Alleen ik kan dit oplossen en niemand anders.

Damn, wat ben ik toch weer een megawatje...................


 photo 29d90442-c811-4125-9d97-09f53f336743.jpg

dinsdag 18 maart 2014

Dear Ex.....

I've seen it before...
Je ex, ja je ex, degene waar je niet meer mee gaat, waarmee het niet werkte, die je heeft bedrogen of belogen, of niet, maar het ging niet meer. Laat ik het houden op het ging niet meer, ja, dat is het beste denk ik.....

Mijn ex,.......ik was er heilig van overtuigd dat wij echt door een deur konden gaan. Forever ever, ja ever ever. We maakten afspraken over onze dochter, grapten over wie van ons als eerste een nieuwe relatie zou krijgen, hoe we met z'n allen dan door een deur zouden gaan, bij elkaar eten en voor elkaar klaar staan tot een bepaalde hoogte.....

Serious? Kon niemand me even bitch slappen en zeggen, wake up girl!! 

Waar twee zijn hebben twee schuld, absoluut mee eens. Ik ben ook geen lieverdje en weet dat ik het bloed onder iemands nagels kan halen, misschien zelfs inc. je teennagels, maar als het mijn dochter betreft, slik ik mijn wrok, woede of irritaties in en doe alsof het de gelukkigste dag van mijn leven is. Hoe dan ook, je niet laten kennen toch? Ongeacht wat.......

Na zoveel jaar samen, heb ik wel degelijk de verwachting geschept dat je elkaar hebt leren kennen, goed leren kennen, heel goed leren kennen. Maar man oh man, i was totally wrong. Het is nu een jaar uit, van dat jaar leven we nu 7, 8 maanden apart, doordat hij nog een andere ruimte zocht. 

En toen kwam Hij in mijn leven, 3, 4 maanden terug.....en daar ben ik altijd open over geweest. Vanaf het moment dat we gingen sporten met een ploegje, ik gaf aan dat we los van dat elkaar ook zagen en zelfs uiteindelijk aangegeven dat we eigenlijk toch wel op elkaar gesteld waren was er niks aan het handje. Hij wenste me het beste, het klonk oprecht. Althans, dat dacht ik......

Het gaat van kwaad tot erger, het daglicht wordt me niet eens in de ogen gegund. En serieus, nu pas leer ik hem echt kennen. Is het jaloezie? Is het gekrenkte trots? De pot verwijt de ketel? Ja, eigenlijk dat, want hij is degene die over meerdere dingen jaren had gelogen, voor 90% is vreemdgegaan, ja ik zeg 90%, want alles wees erop maar keiharde bewijzen heeft ie goed weg weten te houden, maar 1 en 1 is 2. Dat frustreert het meeste! Hij wilde mij niet meer, hij liet me links liggen, ik heb geknokt voor onze relatie....Ik ga verder met mijn leven en dan doet hij zo? Why? Mij kwetst ie ermee, niet omdat ik hem terug wil, maar om het feit dat de opmerkingen en gedrag mij zo'n nietig klein gevoel geven, dat het lijkt alsof ik al jaren geleden een eind eraan had moeten breien. En ja, ik moet er schijt aan hebben, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan.....

Laat ik het zo zeggen, i'm working on it,.....maar mijn kind delft het onderspit. Ze hoort nauwelijks wat en als ze wat hoort wilt ze niet eens naar hem toe. Ik blijf goed over hem praten; Papa was laat van werk, hij moest wat doen voor werk, hij vergeet je echt niet hoor, maar hij is niet zo'n beller etc. 

Het liefst zeg ik, je vader is een lul, mjah, dat doe je niet, hoe graag ik het ook zou willen. Het vervelende is, door zijn gedrag, duwt hij haar weg en het lijkt soms alsof hij het expres doet. Hoe dan?! Het enige wat ik hoor is bullshit, a lot of bullshit. Zo jammer,.......ik ben een knokker, maar of ik dat nu moet doen? Knokken voor het blijven zijn van zijn kind, of langs de zijlijn toekijken hoe het contact verwaterd?

 photo 29d90442-c811-4125-9d97-09f53f336743.jpg

dinsdag 11 maart 2014

Chaotisch, klunzig of lomp?

Na een vreselijke maandag op werk, met wederom een chronisch personeel tekort èn teveel afspraken ingeboekt dan dat er klanten geholpen konden worden, was het weer achter de feiten aanlopen.

Nu ben ik chaotisch, klunzig en lomp, maar na zo'n dag helemaal. Of ben ik gewoon stiekem excuses aan het zoeken om mijn lompheid te verdoezelen....

Ik heb de bus met moeite gehaald, dus probeer voor ik de drukte weer in ga op werk even een "zen" momentje te pakken in de bus door te bloggen. 

Misschien dat ik jullie in de vroege ochtend even kan laten lachen, of ik mijzelf, zodat ik wat vrolijker op werk binnenstap zo ;) Mijn ochtend begon dus zo;

Ik trek de ijskast open en er valt wat uit, die verdomde zwaartekracht ook! Natuurlijk was het yoghurt, lekker om op te ruimen, ik zou zweren dat ik de yoghurt bijna hoorde grinniken. Vervolgens zet ik koffie zonder koffiepad,...heerlijk! Een kopje water. Ontbeten, gedoucht, mijn lunch laten vallen, waarop mijn kind besloot d'r eigen lunch te maken, want die wist alweer hoelaat het was. "Mam, je bent weer lekker lomp bezig he!" 

Alle ochtendrituelen voor school/werk waren gedaan en ik liep net twee tellen de deur uit en botste al tegen iemand aan. Nog geen 100meter verder dacht ik toch echt dat die fietser veel verder weg was (totaal verkeerd ingeschat dus) en al bellend en mopperend manouvreerde ze om me heen. Uiteraard riep ik nog "Sorry!" Maar ik kon d'r nog net mopperend horen doorfietsen. Hetzelfde gebuetde me tijdens oversteken, de automobilist keek me lachend aan van, jij bent echt nog niet wakker. En dat klopt, ik heb wallen waarover ik kan vallen, maar was bijna bij de bushalte. Gelukkig maar, want ik hoorde het belletje, dus met een sprint had ik gelukkig de bus gehaald. Serieus!! Dat word nog wat! Als mijn dag zo al begint moet ik op mijn hoede zijn!! Ben ik de enige die dit soort dagen heeft?

Fijne dag!! XoXo Drama Queen

P.s wat denk je....vergeet bijna uit te stappen, bloggen in de bus is dus niet slim!

maandag 10 maart 2014

Signs you're falling in love.....




Serious, signs you're falling in love,.....zou het kloppen? Ik heb mezelf in ieder geval betrapt dat ik de tekst meerder malen gelezen haha! Waar of niet waar? Ik heb geen flauw idee, aan de ene kant ben ik een sukkel voor de liefde, aan de andere kant ijskoud en de megatrut.

Controle.....all about being in control. Ik ben misschien wel lichtelijk een controlfreak en daarom zo slecht met gevoelens, want dat is iets wat je niet onder controle hebt.Daarom heb ik maar wat puntjes op een rijtje gezet;

  • Als hij een appje stuurt, of een voicebericht via whatsapp begin ik te grijnzen als een sukkel.
  • Ja, ik betrap mezelf op regelmatig mijn telefoon checken of ik een bericht heb. (zels nu ja, tijdens het bloggen)
  • Als ik weet dat hij onverwachts langskomt doe ik wel gewoon open in mn favo PJ of slobbertrui, maar werk ik mezelf wel stiekem een beetje bij met een beetje concealer of foundation en doe alsof ik altijd zo onder de douche vandaan kom, á la natural look (wahaha, terwijl ik het typ denk ik, sjee, ik ben zo suf af en toe)
  • Op het moment dat "hij" binnenloopt, begin ik te grijnzen als een sukkel, snuffel ik aan hem als hij me een knuffel geeft.
  • We soms stom aan het doen zijn, dat we allebei de slappe lach hebben en dat vind ik heerlijk
  • Als hij weggaat wil ik het liefst roepen; neeeeee, blijf! 

Dus tsja, is dit verliefd? Of vind ik hem gewoon heel erg leuk, of ben ik voor hem aan het vallen....
Wie hou ik voor de gek? Mezelf, of vind ik hem niet leuk leuk en geniet ik gewoon van de aandacht? I know, het klinkt heel oppervlakkig en ergens ook wel als, inderdaad, de koude trut, ik weet het. Wat houd me tegen? Is het de angst om jezelf open te stellen voor iets nieuws? Ben ik er nog niet klaar voor? Kan ik gewoon niet genieten ofzo, is dat het wat ik moet leren? Go with the flow?  Hij zegt ook gewoon dat hij verliefd op me is en het enige wat ik uit kan kramen is "ok"...OK!?! What te fuck!?! Hoe dan? Is dat niet mega lomp? Ik kan over van alles praten, maar zodra het over mij gaat....

En dan zodra hij weg is, of ik zie hem een paar dagen niet, dan neemt het "negatieve commiteé" de overhand en ga ik weer malen.....

{MIND} Over-thinking ruins you. Ruins the aituation, twists things around, makes you worry and just make severything much worse than it actually is  ☮k☮ #Quotes


  • Hij is niet mijn type
  • Hij is altijd aan het werk en heeft onregelmatige tijden, een dagje weg zit er niet in door zijn werk
  • Dat houd in dat hij 's nachts opeens gebeld kan worden en weg moet (wat al eens is voorgekomen en ik totally not amused was)
  • Laat staan een weekendje/nachtje weg (ja bummer toch)
  • Ik nu al weet dat sommige vrienden hem totaal niet vinden matchen (tsss, jup, daar moet ik lak aan hebben) dus deze vervalt
  • Hij zelf aangeeft dat hij niet weet hoe we het aan moeten pakken, dat hij zijn leven en werk heeft, ik ook, we het beiden een beetje op de rails hebben en elkaar nu tegengekomen zijn, maar niet weet  hoe het in moet plannen qua tijd, maar dit en mij niet kwijt willen, omdat hij het fijn vind......

En dat laat me dan weer malen en laten mijn vertrouwens issues weer de overhand nemen, en hoe, ja Big Time, can't help it....ik vertrouw hem niet en ik weet van mezelf, hoe leuker ik iemand ga vinden, hoe banger ik wordt dat ik in de maling genomen wordt. En als er dan zulke dingen gezegd worden, heb ik zoiets van, hallo, ik ben geen tijdelijk vermaak of een afleiding waar je ff aan kan kloppen tussen werk door.

 Of ik draaf weer door en maak mezelf gek, want anders ga je toch niet uit eten, of voor me koken, omdat ik ziek ben, onverwachts op de stoep staan met ijs,  omdat ik een rotdag had op werk. Als ik daar weer over nadenk, denk ik weer dat ik mezelf weer gek maak met onzin.


Overthinking ruins you


Dus what the Fuck is het nou en hoe de Fuck kom ik erachter?
Als dit niet weer eens op en top drama was weet ik het ook niet, maar ik ben het in ieder geval kwijt.
Ik ga proberen even niet te denken en te gaan slapen ;) Thanks voor het aanhoren van mijn gezeik...

 photo 29d90442-c811-4125-9d97-09f53f336743.jpg

maandag 3 maart 2014

Favo track: Anouk - You & I




Ik vind Anouk zowieso een tof wijf, wie kent nou geen nummers van Anouk, wie vind haar nou niet goed?En geef maar toe, ook al zeg je van niet, er is echt wel minimaal een nummer die ook jij stiekem meezingt ;) Het nummer you & I  die ze samen heeft gemaakt met Afrojack vind ik echt geweldig. En de video, de eerste keer dat ik ernaar keek bleef ik kijken, de emotie en creativiteit van de danser/choreograaf Mr. Rebels, serieus, ik snap niet wat sommige mensen lopen te zeiken over een saaie clip blabla. Totaal geen creatieve geest waarschijnlijk, maar goed, dat zal mijn mening zijn. Ik vind dat Anouk het weer heeft gepresteerd iets anders, maar toch weer "Anouk'" heeft neergezet!  Als ik naar werk fiets krijg ik rare blikken, omdat ik nog net niet luidkeels meezing en I don't care, i love it! Het nummer maakt mij blij punt! Love the melody, love the lyrics, dit nummer ROCKT!

Als je het nummer nog niet hebt gehoord, ga het dan eens even heel snel luisteren ;) Hier ook de tekst. De tekst, serieus, ik ben echt een sukkel voor de liefde... Laat me weten wat jij ervan vind...


Who will I have to be
For you to be the one
So we can start a fire
Until the day comes
I'll be waiting here
If it takes forever
I will look to see
What lies ahead of me
Oh baby when I hear your voice
You're leaving me breathless
You're giving me no other choice
So baby I just let you know


I'm keeping my heart for later
Keeping my soul alive
And I will wait a lifetime until it's you and I
I'm keeping my heart for later
Keeping my soul alive
And I will wait a lifetime until it's you and I



Anywhere you wonder
Anywhere you go
I promise I will stay
Boy I love you so
There will be a time
When all the waiting's done
And doubts will disappear
They will be one by one
Oh baby when I hear your voice
You're leaving me breathless
You're giving me no other choice
So baby I just let you know




I'm keeping my heart for later
Keeping my soul alive
And I will wait a lifetime until it's you and I
I'm keeping my heart for later
Keeping my soul alive
And I will wait a lifetime until it's you and I



Keeping my heart for later
I'm keeping my heart for later
You and I



Do you feel me baby?
You feel me baby?



I'm keeping my heart for later
Keeping my soul alive
And I will wait a lifetime until it's you and I
I'm keeping my heart for later
Keeping my soul alive
And I will wait a lifetime until it's you and I



Until it's you and I
Until it's you and I








 photo 29d90442-c811-4125-9d97-09f53f336743.jpg

Vertrouwen, kun je mannen echt vertrouwen?!?


Vertrouwen, wat is dat? Ik heb wel vertrouwen in de medemens, mijn familie, vrienden, collega's, maar mannen. Je kan niet met ze en nee ook niet zonder ze, maar vertrouwen? Serious, als ik terugkijk naar mijn exen...

Ha, over mijn exen gesproken, het is zo grappig hoe ze je op handen kunnen dragen, maanden achter je aan lopen, omdat ze je persé willen krijgen. Mooie woorden zoals: "Die muur die jij om je heen hebt gebouwd, zal ik langzaam afbreken, zodat je door krijgt dat ik het waard ben en je nooit zal kwetsen." Hahaha! Tsja, dat dacht ik en ik sta dat ook niet onder stoelen of banken, dat liet ik hem wel duidelijk weten. Toch kreeg hij die muur omlaag en werd ik smoorverliefd, ik dacht nog, dat kan niet, ik blijf eeuwig van mijn jeugdliefde houden, maar toch kan je van meerdere houden op den duur, of zoiets, hoe ik het ook moet verwoorden.

In ieder geval, ik raakte zwanger, nee het was niet gepland, maar alles zou goed komen, de kleine was welkom. Hij had een huis gekocht, waar wij ons gezinnetje zouden stichten. Serieus, wat wil je nog meer dan?

Al bleek al snel dat hij dus nog een huis had, en nog een vrouw en weet je wat het grappige was, jaja. Ook zwanger! (Zal ik dit aan RTL4 verkopen? misschien leuk voor GTST!) Dom, ja oliedom voel je je dan, maar iedereen trapte erin, er was geen enkele reden om iets te denken, geen vuiltje aan de lucht. Alles "leek" traceerbaar, met de nadruk op "leek". BAM! Doei vertrouwen, Adios!! Dat was wel een deuk in je ego....

Mijn huidige ex, die begreep de hele situatie, beetje bij beetje bouwden we dat vertrouwen op en tsja, hij was mijn jeugdliefde. Ik dacht echt dat toen onze paden elkaar weer kruisten, wij samen oud zouden worden.

Ja, ik was heel gelukkig de afgelopen jaren, ja het is een schat van een kerel, hij gaat voor je door het vuur. Maar wat als er geen communicatie is? Al doende leert men zegt men, nou ik heb er blijkbaar jaren voor nodig. Als ik terugkijk op de afgelopen jaren, was er al die tijd geen communicatie, om de 3 jaar hadden wij een dip en ja dat is algemeen bekend, maar zodra er niet gesproken wordt, is het verdomd lastig om uit dingen te komen. En als het vertrouwen dan ook nog eens wordt geschaad,....Oppervlakkige dingen kon over gesproken worden, maar over gevoelens en al helemaal als er gelogen word, hoe kom je er dan uit?

Daarom besloot ik knopen door te hakken en dat ging niet zonder pijn en verdriet, maar het is beter zo. En het feit dat er wederom niet over werd gesproken en voor mijn gevoel niet gevochten werd zoals ik heb gedaan, was voor mij ook wel een bevestiging dat het wederzijds was, of het was weer de blokkade van het praten met je partner. Als je echt iemand niet kwijt wilt en de laatste jaren "communicatie" het onderwerp was van de ruzies en verdriet, dan probeer je het toch ook al heb je er moeite mee? Althans ik spreek voor mezelf, misschien stel ik wel te hoge eisen aan een partner. Wat vind jij?

Nu,...bijna een jaar verder en sinds een half jaar alleen wonend met mijn kind voel ik mij sterker dan ooit. Het gemis viel reuze mee, niet dat het een eitje was, maar ik merk dat het meer de gewenning van iemand om je heen was dan de persoon zelf. Ik voel mij sterker en gelukkiger, alsof ik alles aan kan. Bijna alles dan haha! Nee, het is niet altijd even makkelijk, je doet wel anders boodschappen, het is af en toe best aanpoten, maar hoeveel alleenstaande moeders in Nederland hebben hetzelfde wel niet? That's life right?

 Enige waar ik tegen aan loop nu ik met "hem"omga,.....is het vertrouwen. Kan ik hem wel vertrouwen? Durf ik me open te stellen? Ga ik hem een kans geven tot iets serieus?.....Wat wij wel doen is praten, zoveel, dat ik nu degene ben die soms dichtklapt, gewoon puur omdat ik dat niet meer gewend ben. Hoe stom is dat?


 photo 29d90442-c811-4125-9d97-09f53f336743.jpg